ผมจะเล่าเรื่องอาจารย์ผมให้ฟัง เฮียเม้งเยาวราช คนย่านเยาวราชรู้จักแกดี
เฮียเม้งเยาวราช เดิมเฮียแกเป็นคนจีนมาจากซัวเถา อบพยมาไทยแบบเสื่อผืนหมอนใบ
มาเป็นจับกังอยู่แถวตลาดเก่า ช่วงเลิกงานช่วงเย็นก็ไปรับจ๊อบสอนภาษาจีนภาคค่ำ
ให้เด็กๆไทยเชื้อสายจีน แต่โรงเรียนก็ถูกปิดบ่อยเพราะเขาหาว่าเป็นพวกเจ๊กกบฏ
เฮียเม้งขยันทำงานเก็บเงินแต่ไม่มีเวลาออกสังคมเลยไม่มีครอบครัว
เฮียแกเก็บเงินจนมีร้านทองอยู่บนถนนเยาวราช
แต่ความที่แกไม่มีลูกพออายุมากเลยเซ้งร้านให้หลานๆรับช่วงต่อ
เฉพาะตึกสองห้องก็ร้อยกว่าล้าน
ยังไม่รวมทองที่แกไม่เปิดเผยมูลค่า แล้วมาใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างที่ฝัน
เอกลูกศิษย์คนสำคัญของเฮียเม้งๆเห็นเอกมาตั้งแต่เล็กๆ
เอ็นดูเอกเหมือนลูกหลาน เอกเป็นลูกศิษย์เรียนภาษาจีนภาคค่ำกับเฮียเม้ง
จนวันที่เอกเติบใหญ่เรียนจบ ดีกรีวิศวกรจากรั้วจามจุรี
แต่การศึกษาที่ดีก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตเอกดีเท่าไร เอกทำงานในบริษัท
ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งในตำแหน่งวิศวกรควบคุมระบบ
รับเงินเดือนเกือบสามหมื่นบาทก็ถือว่าใช้ได้สำหรับเด็กจบใหม่
แต่ดูภาระมากมายทั้งผ่อนบ้านรถให้เงินพ่อแม่ใช้จ่ายรายเดือน
ทำให้รายได้เอกไม่พอใช้จ่ายจนเป็นเป็นหนี้บัตรเครดิตนับสิบใบ
อีกทั้งหน้าที่การงานที่หนักหนาและโอกาสก้าวหน้าที่ยังมองไม่เห็น
เอกตัดสินใจลาออกทิ้งงานวิศวกรที่ร่ำเรียนมา แล้วกลับมาหาเฮียเม้ง
อาจารย์คนแรกในชีวิตของเอก ที่ปัจจุบันเป็นเจ้าของร้านทองใหญ่
บนถนนเยาวราช เมื่ออาจารย์และลูกศิษย์ไม่ได้พบกันนานจึงมีเรื่อยคุย
สาระทุกข์สุกดิบกันข้ามวันข้ามคืน เอกเล่าเรื่องงานที่คับข้องใจให้
เฮียเม้งฟังประกอบกับเฮียเม้งก็เฝ้าร้านทองมานานจนเริ่มเบื่อ
เอกพอรู้เรื่องเฮียเม้งชอบไปมาเก๊าบ่อยๆจึงถามถึงผลประกอบการ
ว่าเป็นอย่างไรเมื่อเอกได้ฟังบวกกับความอึดอัดในงานวิศวกรเดิม
ทำให้เอกตัดสินใจขอเป็นผู้ติดตามคอยรับใช้ เฮียเม้งๆดีใจมาก
ยินดีรับเอกเป็นลูกศิษย์อีกครั้งและให้เอกเป็นมือขวาของเฮียเม้ง
ชีวิตของเอกได้พลิกผลันครั้งสำคัญจากวิศวกรหนุ่มอนาคตไกล
ที่รายได้แทบไม่พอยาใส้ มาเป็นเซียนเดินสาย เฮียเม้งเริ่มพาเอกเดินสาย
ไปตามประเทศเพื่อนบ้าน ปอยเปต ช่องจอม บ้านผัดกาด เกาะกง
เฮียเม้งพาเอกตะลุยมาหมดเพื่อดูแวว เอกเป็นเด็กหนุ่มมีพรสวรรค์
ในด้านนี้อาจเพราะร่ำเรียนมาทางวิศวกรทำให้ความคิดมีตรรกะ
ช่วงนี้ชีวิตเอกเปลี่ยนไปมากเงินทองไม่เคยขาดมือใช้หนี้บัตรหมด
ซื้อบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ให้พ่อแม่และออกแคมรี่ป้ายแดงด้วยเงินสด
แต่เอกมีข้อเสียอย่างคือการควบคุมอารมณ์บางครั้งสติแตกคุมตัวเอง
ไม่ได้จนเคยเสียเงินล้านไปภายในคืนเดียวคงเพราะยังเป็นหนุ่มเลือดร้อน
ประสบการณ์ยังน้อยจิตใจเลยยังไม่นิ่งดุจขุนเขาเหมือนเฮียเม้ง
เฮีย ไม่ได้เข้ามาที่นี่นานแล้วมัวแต่เล่นไพ่ตามคาสิโนที่เป็นสากล ในระดับเฮีย ก็เกนติ้ง มาเก๋า สิงคโปร์
เดินสายเล่นไปทั่วเนื่องจากเฮียเอาดีทางด้านการเดิมพัน คือดวงพนันมันขึ้น
แต่ ดวงนี้มันเป็นที่ตัวบุคคล หาเรียนแบบกันได้ไม่ เพราะ พื้นชะตา กรรมเวร และกุศล มันมากันต่างกาลต่างวาระ ที่แน่ๆ
กว่าจะเป็นเฮียเม้ง มือทองได้ มือแทบจะขาดเพราะ เวลาช่วงดวงตก
ชะตาขาด เฮียก็แทบไม่มีเงินใช้ อาศัยว่าเป็นดังบิ๊กแบค ที่ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟก็ไม่ไหม้ ทำให้ยังคงยืนระยะในวงการมาได้
ทั้งที่เพื่อนร่วมโต๊ะ ร่วมคาสิโน ล้มหายตายจากไปแทบจะไม่เห็นหน้าเดิมๆ
เฮีย เล่นมาจนเข้าใจ จิตวิญญานของการเดิมพัน หลังจากที่ติดจนงอมแงม ตอนนี้เฮียถือว่ามีความสุขที่สุดแล้วเพราะเฮียเอาชนะตัวเองได้
ทั้งๆที่เมื่อ ก่อนเฮีย ต้องเล่นถ้าลืมตาแล้วต้องอยู่ที่โต๊ะเดิมพันเท่านั้น
เฮียอยู่ในคาสิโนมานาน เฮียต้องมีดอกไม้งามประดับกายเพื่อสร้างบารมีและเส้นทางแห่งโชคลาภด้วยนารี เพศ เฮียเป็นคนตาแหลมเรื่องผู้หญิง
ซึ่งเฮียสามารถเลือกได้จากในคาสิโน
สาว ในคาสิโนทำทุกอย่างเพื่อเงิน คนที่สาว สวย โดยเฉพาะเป็นคนไทยพลัดถิ่น พลาดพลั้งจากการเดิมพันก็ยอมเอาตัวเข้าแลกกับเงินที่หาได้ไม่ง่ายในฐานะคน หมดตัว
เฮียชอบพวกนี้ มันสด สวย และมีเทส แต่ไม่มีสติ หญิงที่เฮียเลือก หน้าตาสวยแบบมีเอกลักษณ์ ต้องขาว นมต้องยั่วยวนส่วนก้นถ้าเด้งได้ เฮียทุมสุดตัวเพราะเสนห์ด้านหลังนั้นมันเร้าใจจริงๆ
ผิวสอาดๆบวกกับหุ่นเพรียวๆ นมกะตูดเท่าๆกัน คัดมาได้ก็พาออกเดินเล่นได้เลย
เฮีย ต้องมีหญิงสองคนเข้าทีมกับเฮีย ไม่ได้ไปหลอกใครนะเฮียไม่ใช้ เด็ก 18 ที่ต้องเป็นกษัติย์
จึงไม่นิยมใส่มงกุฏ น้องเปิ้ล กับน้องจิ๊บ รุ่นราวคราวเดียวกัน เคยทำงานเป็นพริ๊ตตี้ ของค่ายมือถือระดับประเทศ หลังจากมีเสี่ยเลี้ยงก็หลุดเข้าวงจรการเดิมพันจนหมดสิ้นทุกอย่าง เสี่ยรับไม่ไหวน้องก็ออกมาเดินสายเอง
ยอมรับว่าน้องสดมาก ทั้งสองคน เฮียเลยเป็นใส้กรอกแซนวิชที่ถูกขนมปังขาวๆโอบกอดไว้ด้วยว่ารักเงินที่สมอง เฮียสร้างมา พวกเซียนในนี้เวลาเห็นน้องเปิ้ลและจิ๊บ ต่างก็บริหารคอกันเป็นทิวแถว แบบเหลียวหลัง
แถบบางคนเดินตามมาดู เพราะความเป็นงานของน้องๆ ที่จะคอยเอาใจสารพัดสารพันด้วยคำพูดต่างๆนาๆเหมือนสาวน่ารักที่เอาใจเก่ง บางครั้งเจอเสี่ยมือหนักใจถึง เสนอค่าตัวให้น้องๆเป็นเงินแสนก็มีออกบ่อย
เฮียก็ต้องหลับตาข้างนึงเสมอเพราะเฮียก็ไม่ได้เป็นเจ้าของใครๆแบบถาวร สมบัติก็ต้องผลัดกันชม มีเงินเฮียก็แบ่งให้เค้าใช้กัน เฮียทำเงินได้เดือนละ ล้านกว่าบาท ก็พอมีพอใช้ แค่นี้เฮียก็พอใจแล้ว
ได้ใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างที่ฝัน
เฮียเม้งเยาวราช
